Bossladies Kim en Morgan staan elke klant te woord bij verzekeringskantoor Ronny Dreezen

Kim Keibeck en Morgan Bakkers zijn beide adviseur bij verzekeringskantoor Ronny Dreezen in Bree. Hoewel de taart en telefoontjes hun om de oren vliegen, bewaren de dames steeds het overzicht om hun klanten zo goed mogelijk verder te helpen. Als nieuwe collega zien ze het liefst een plantrekker met wat flauwe humor verschijnen. 

Ladies, wat doen jullie hier precies?

Kim: “Ik ben adviseur particuliere verzekeringen. Ik probeer de mensen zo goed mogelijk te ondersteunen, dat ik hun de meest gepaste verzekeringen kan aanreiken. Zo zijn ze zeker van wat er allemaal verzekerd is. Want ik kan ze heel basic of niet correct verzekeren, maar dat willen wij hier niet. We willen dat het correct naar buiten gaat. Dat als er iets aan de hand is, je zo goed mogelijk verzekerd bent. En dat de klant niet voor een voldongen feit komt te staan en denkt van allee heb ik dat niet of wat? Wij geven de uitleg zo goed mogelijk en dan is de keuze aan de klant.”  

Morgan: “Bij mij is dat een beetje hetzelfde, maar ik help de mensen meer met pensioen. Zodat ze later voorzien zijn.”

Hoe is de sfeer tussen collega’s onderling?

Morgan: “Het is echt een heel goed team! Iedereen werkt echt heel zelfstandig, je ziet dat ook hier - ieder zijn kotje. Maar toch, we praten regelmatig met elkaar. Iedereen hangt ook goed aan mekaar, dus die band is wel hecht.”

Kim: “Ik denk dat het zo goed zit omdat we allemaal hetzelfde willen en goed werk leveren. Dat is ook belangrijk, want we hebben geen slabakker ofzo. We zijn een kantoor dat vooruit wil en werk kan afleveren waar we trots op zijn.”

Morgan: “Ja, we hebben echt dezelfde visie!”

Kim: “Nu, we lachen hier ook wel wat af. We hebben hier zo’n trapke *wijst*, we noemen dat het zwarte kruispunt. Daarover is al menig man gevallen (lacht). Er is al veel tiramisu, brownies en koffie over de vloer gegaan… We zijn een bende klunzen, laten we het zo zeggen.”

Morgan: “Ja, taart die tegen de grond valt en van die toestanden (lacht).”

Kim: “Maar we lachen mekaar toe he!”

Hoe is de relatie tussen werkgever en werknemer?

Kim: “Ik kijk dan ter referentie naar vorige werkervaringen en voor mij is het goed met Ronny om het zo te zeggen. Je weet dat hij de baas is maar je kan er wel mee praten. Het is niet dat je zoiets hebt van oh nee ik moet daar iets tegen zeggen. Ronny is toegankelijk. Dat is ook een reden dat ik hier ben komen werken. Dat gesprek met hem gaf gewoon een klik en dat was de trigger om ervoor te gaan.”

Morgan: “Ja, dat gevoel heb ik ook. Ik heb hier twee uur gezeten bij mijn eerste gesprek – zo een vlotte babbel. Het gesprek was zó goed meegevallen en dat heeft veel gedaan. Ook ten opzichte van andere werkervaringen, toen had ik niet altijd een baas. Die controle van bovenaf, dat mis je wel. Ronny zien we wel als baas en dat vind ik net zo fijn. Hij apprecieert ook echt wat je doet. Als het niet goed is, zegt hij het. Maar als het goed is zegt hij het ook en dat vind ik fijn.”

Kim: “Ronny zei op mijn sollicitatie al dat alles draait rond open en eerlijk zijn. Dat werkt het beste. Je moet je laten zien zoals je bent, dan word je ook sneller geaccepteerd. Die openheid en eerlijkheid worden hier geapprecieerd door iedereen.”

Zijn er doorgroeimogelijkheden binnen Ronny Dreezen?

Kim: “Ik ben wel begonnen in deze functie, ja.”

Morgan: “Ik ben eerst begonnen als office manager, dus ik kwam niet uit de verzekeringen. Ik heb eerst meer het onthaal gedaan en het administratieve. Daarna ben ik wel naar de levensverzekeringen overgestapt. Maar op zich… Kim, jij kon dat mooi verwoorden he?”

Kim: “Wij zien dat hier eigenlijk niet als doorgroeimogelijkheden. We zitten op dezelfde lijn. Alles is nodig. Het is niet dat als je bijvoorbeeld op ‘ondernemingen’ zit, je daardoor hoger zit dan bij ‘particulieren’. Dus in dat opzicht, krijg je hier wel de kans om te zien wat jou het beste ligt.”

Morgan: “Je kan wel van functie wijzigen, maar je zal nooit ‘hoger’ komen.”

Kim: “Nee, het is niet dat je van de ene collega zoiets hebt van die staat boven ons, we hebben natuurlijk wel nog ietsje meer respect voor de oudere collega’s, want die weten ook meer hè. Maar het is niet dat we echt een hiërarchie hebben.”

Morgan: “Nee, en dat vind ik ook belangrijk.”

Hoe ziet jullie week eruit?

Kim: “Voor mij is geen enkele week typisch. Het is niet zoals in een fabriek, dat je weet wat je elke dag moet doen. Onze telefoon gaat en elke dag is een verrassing.”

Morgan: “Klanten bellen voor de gekste dingen, daar kan je nooit op voorbereid zijn.”

Kim: “Dat houdt het ook spannend hè. Als je elke dag hetzelfde moet doen dan wordt het op de duur wel eens saai. Je kan hier één telefoon oppakken en je hebt werk voor de hele week. Dat kan perfect.”

Morgan: “Echt plannen gaat niet lukken, nee. Er gaan altijd dringende zaken tussenkomen, dus flexibel zijn is hier wel echt een sterkte.”

Kim: “Ik maak ook vaak een planning ’s ochtends, maar dat euh…” 

Morgan: “Ja, daar komt niks van in huis!” (lacht)