Roel werkt bij E-MAX : ‘Als ploegbaas is een luisterend oor het belangrijkst’

Roel Bocken werkt al 20 jaar bij aluminiumfabrikant E-max. Wat hem zolang hier houdt? Dat vertelt hij je dadelijk zelf! Hij kwam bij E-max terecht als schoolverlater en heeft naar eigen zeggen vrij snel stappen op de ladder kunnen zetten. Roel is overtuigd: “Ik weet wat ik hier heb. Dat is niet vanzelfsprekend en daar herinner ik mijn jongens ook vaak aan.”

Waarom kies je na al die jaren nog steeds voor E-max, Roel?

“Ik heb hier iets opgebouwd op die 20 jaar. Ik weet wat ik heb. Dat zeg ik ook altijd tegen de jongens. Je ziet de mogelijkheden. Je ziet E-max groeien. Je ziet er machines bijkomen. Waarom zou ik dan ergens anders naartoe gaan waar de toekomst onzeker is? Hier heb je toekomstvisie, dat vind ik leuk eraan. Er wordt ook geluisterd, wat maakt dat er geen druk is van bovenaf. Je doet gewoon jouw ding, het is niet zo dat daar ene staat te kijken hoe je bezig bent. Ergens anders gaan ze misschien met een timer langst je staan, dat gebeurt hier niet. Je hebt vrijheid. Wil je een boterham eten, dan eet je een boterham. Wil je een sigaretje gaan roken, ga dan even naar buiten. Daar gaat niemand een probleem van maken.”

Ziet jouw planning er even flexibel uit?

“Dat is week per week. Ik heb nu ochtendpost, volgende week de nacht, dan de middag en zo gaat dat weer verder. De planning ligt klaar voor ons. Je bent ook vrij om onderling dingen te regelen, zolang er maar vervanging is. Als je opeens morgenmiddag weg moet en je hebt middagdienst, dan wissel je met iemand. Dat is geen probleem, zolang de ploegen maar compleet zijn!”

Het gaat er dus ook gemoedelijk aan toe onder collega’s?

“Inderdaad. Als ploegbaas moet je van nature een meegaand karakter hebben en een luisterend oor kunnen bieden als er iets op hun lever ligt. Dat zijn ook jongens die 20 jaar jonger zijn dan mij, da’s een heel andere generatie hè. Dat maakt het ook wel leuk (lacht). Die vertellen soms nogal een verhalen! Maar dat maakt de sfeer goed en dat is ook wat je zelf creëert. Ik probeer veel met hen te babbelen - over voetbal, van alles. Dan krijg je dat wat losser. Eigenlijk zijn we een tweede familie. Je bent hier 8 uur per dag. Dus dat moet wel klikken, anders werkt het niet.”

Doen jullie vaak activiteiten buiten het werk om die band te behouden?

“Vanuit het werk wordt er sowieso in de zomer en winter een feestje georganiseerd. Los daarvan krijgen de ploegbazen nog extra budget, wat je zelf mag invullen voor teambuildings. Zeg je van: we gaan paintballen, dan gaan we paintballen. Gaan we uit eten, dan gaan we uit eten. Wanneer of hoe, regel je zelf. Voor de volgende activiteit willen de mannen naar zo’n waterpark met parcours enzovoort (lacht). We regelen dat wel, maar dan moet het wel mooi weer zijn! We zijn zo ook al gaan bowlen, steengrillen en drinken en lachen en doen. Zo versterken we het groepsgevoel.”

Hoe ziet jouw (toekomstige) ideale collega eruit?

“Die moet positief ingesteld zijn en hij/zij moet humor hebben. Er wordt veel gelachen! Ik weet waar ik grapjes over kan maken a.d.h.v. hun interesses. Heeft iemand zijn favoriete voetbalploeg verloren? Ja, dan kom ik hier de dag erna binnen met ‘heeey hoho, die hebben het begaaid!’ (lacht). Goed, ze moeten hun werk doen, maar ik ga daar niet bijstaan. Als alles verloopt zoals het hoort, krijgen ze alle vrijheid. Schoolverlaters zijn ook welkom trouwens, die begeleiden we graag. Dat is ook leuk, hè! We zitten hier met een goede mix van ervaren en minder ervaren.”