Pieter smijt zich bij Desco in teamactiviteiten zoals hij zich smijt in zijn werk

Hij groeide bij Desco door tot verantwoordelijke van de commerciële binnendienst, beklom met veertig collega’s de Mont Ventoux en geniet van de open en hechte sfeer bij Desco. Nee, Pieter Homans, ondertussen bijna tien jaar actief bij Desco, zal niet snel vertrekken bij de sanitairspecialist die actief is in heel Vlaanderen. “We zijn echt een goede groep, we hangen goed aan elkaar.”

Vertel eens Pieter, hoe ben je bij Desco terechtgekomen?

“Dat heeft meerdere redenen. Zo’n tien jaar geleden was ik op zoek naar een nieuwe job. Desco was destijds op zoek naar iemand voor in de naverkoop. Ik had eerder al in de naverkoop gewerkt, dus dat was een match, maar er was meer. De firma is hier in de regio rond het Antwerpse zeer bekend, dat hielp zeker. Hetgeen de mensen via via over het bedrijf vertelden, was allemaal zeer positief. Ook het sollicitatiegesprek verliep heel goed. Ik heb vervolgens een rondleiding gekregen, onder meer op de dienst waar ik zou terechtkomen. Dat viel allemaal heel goed mee en dan heb ik besloten de stap te zetten.”

Ondertussen ben je verantwoordelijke van de commerciële binnendienst, dus in die tien jaar ben je mooi kunnen doorgroeien?

“Zeker, het bedrijf heeft me die kansen gegeven. Na een jaartje bij de dienst Naverkoop hebben ze mij hier een andere functie op de commerciële binnendienst voorgesteld. Die uitdaging ben ik aangegaan. Daar heb ik dan verschillende jaren gewerkt, alvorens door te groeien naar verantwoordelijke.”

Wat vind je het leukste aan je job?

“De variatie! Ik krijg heel veel mails en heel veel telefoons, maar ik weet nooit op voorhand waarover dat zal gaan en of dat een moeilijk dossier zal zijn. Ik verveel mij nooit. Dat vind ik leuk. De communicatie met het magazijn, de verkoop, de vertegenwoordigers,… Ook dat is heel gevarieerd. Dat is wat ik zo leuk vind aan mijn job binnen de commerciële binnendienst. Het is niet alle dagen hetzelfde - natuurlijk er zijn dingen die dagelijks terugkomen -, maar de afwisseling maakt het net zo plezant. Ik leer ook echt nog elke dag bij. Je komt zo vaak iets voor het eerst tegen. Daar moet je dan steeds op in spelen.”

Hoe is de relatie met de collega’s?

“Ik denk dat de sfeer en cultuur heel open is, binnen ons team maar ook binnen Desco algemeen. Iedereen is heel toegankelijk, iedereen kan zomaar bij elkaar binnenwandelen, we kunnen ook allemaal zo bij de directie terecht. Daar zijn geen afspraken of agenda’s voor nodig. Dat die communicatie zo eenvoudig is, dat vind ik echt een voordeel.”

Je zit in een team, hoe groot is dat team?

“De commerciële binnendienst in Wijnegem bestaat uit 19 mensen. Dan zitten er ook nog enkele mensen in Kuurne en in Gent. Dat is een groep van iets meer dan 20 collega’s waarmee ik heel veel communiceer.”

Geen kleine groep zo te horen. Hoe zit het met de sfeer?

“We zijn echt een goede groep, we hangen goed aan elkaar. We zijn er altijd voor elkaar. We moeten eerlijk zijn, in onze jobs moet je soms wel wat kunnen incasseren, maar dan zorgen we ervoor dat we klaarstaan elkaar. Als er een moeilijk dossier of iets dergelijks is… Ja, dan hebben we een intern vangnet zeg maar. Dat komt ook terug op die open cultuur waar ik eerder over sprak. Soms wordt het daardoor zelfs iets te gezellig, maar dat mag ook wel af en toe, niet?” (Lacht)

Gezelligheid mag zeker! Worden er ook dingen buiten de werksfeer georganiseerd?

“We doen zeker van tijd tot tijd een activiteit. Zo is er elk jaar een teambuilding, als bedrijf nemen we deel aan de 10 Miles, binnenkort staat er een golfinitiatie op de agenda,… Zo gebeurt er eigenlijk regelmatig wel iets. Op die manier komen we elkaar als Desco-collega’s af en toe ook eens in een andere setting tegen.”

Afsluiten doen we met je favoriete Desco-moment. Wat is je favoriete herinnering bij Desco?

“Gho, alle momenten dat er goed gelachen wordt! Dan denk ik vooral aan de activiteiten die er regelmatig georganiseerd worden. Een paar jaar geleden hebben we met 40 collega’s op de fiets de Mont Ventoux beklommen. Ik had nog nooit op de koersfiets gezeten, dus dat was een hele uitdaging. Maar ja, je smijt jezelf daarin en zo wordt dat een ervaring die je nooit meer vergeet.”