Dmitrijs van Veltec: “Ze zijn hier net efkes gauw naar Egypte geweest”

In 2007 startte Dmitrijs Stanulens als helper bij industriële partner Veltec in Kapellen. Door de jaren heen werkte hij zich op tot supervisor, al maakt die functietitel voor hem niet zoveel verschil: “De relatie onder bazen, supervisors en medewerkers is hier gelijk. Daar maken we geen onderscheid in. We zijn één groep en we gaan er samen voor.”

Wat vind je van de werksfeer hier bij Veltec, Dmitrijs?

“De workload is hier afwisselend – soms is het wat drukker, soms wat rustiger. Op de drukkere momenten proberen we mekaar bij te staan waar we kunnen. Op de rustigere momenten of bijvoorbeeld vrijdag na het werk, gaan we zeker ook eens een pintje samen drinken om te ontspannen of organiseren we spontaan een BBQ hier en gaan we snel wat vlees halen (lacht). Dat maakt dat hier een gezellige en persoonlijke sfeer hangt. Als er bij de ene iets gebeurt op privévlak, dan weet iedereen het. Is er bijvoorbeeld iemand in de familie overleden? Dan belt het hele bedrijf om steun te betuigen. We weten wat er leeft onder mekaar. ” 

Geldt dat eveneens voor de zaakvoerder? Is die band ook zo gemoedelijk?

“Als ik hem moet vergelijken met andere bazen, dan zie ik hem meer als een soort collega. Hij probeert op elke situatie in te spelen en een effectieve oplossing te zoeken. Dat is wel tof. Zijn deur staat ook altijd open, maar je vindt hem ook regelmatig beneden onder het werkvolk. ’s Middags zit hij ook gewoon bij ons aan tafel.”

Wat maakt deze job voor jou zo interessant?

“Die dagelijkse uitdaging. Wat mij bijvoorbeeld bijgebleven is, was een project op een grote boot waar we vlakken van 16 m hebben gefreesd in één opstelling. We hebben daar 6 weken gezeten - dat was de max. Ik heb daar enorm veel dingen voor de eerste keer gezien en gedaan. Er gaat echt een nieuwe wereld voor je open op zo’n momenten. Je komt op plaatsen, waar je anders niet komt. Petrochemische bedrijven, boten, ergens in Chakamaka… Of zelfs Egypte. Collega’s van mij zijn recent ‘efkes gauw naar Egypte’ geweest (lacht), voor een bepaald werkje. Dan zijn ze daar een paar dagen gebleven, nog een beetje genoten van het zonnetje en dan teruggekomen.”

Er wordt hier dus wel wat gereisd?

“Onze jongens zijn onder andere al geweest in Singapore, Maleisië, Zuid-Amerika, Panama… Noem maar op. Dat komt niet dagelijks voor natuurlijk, maar de kans bestaat wel dat je eens even de andere kant van de wereld kan zien.”

Interessant! Is er tenslotte nog zo’n leuk extraatje dat bij deze job komt kijken?

“Een firmawagen bijvoorbeeld. Die mag je ook gebruiken op privévlak, maar wel op een verantwoordelijke manier. Je moet daar ’s avonds nu ook geen pizza’s mee gaan rondbrengen (lacht).”