Als 12 jarig 'menneke' bussen binnenrijden en wassen, dat was hét geluk.

Op z’n 21ste behaalde Patrick Cremers zijn rijbewijs. Maar met een bus rijden deed hij al van jongs af aan bij Staf Cars. De collega’s zagen hem graag komen, want dan nam hij de bus over om deze te poetsen. Na 37 jaar halen we hem even uit zijn natuurlijke habitat en plaatsen we hem voor de camera.

Patrick, hoe ben je bij Staf Cars terecht gekomen?

Patrick: Dankzij mijn nonkel, Staf cremers. Ik loop al sinds mijn 12 jaar rond in de garage. Bussen overnemen van de chauffeurs en binnenrijden om ze te wassen, dat was mijn grote geluk, want dan kon ik er mee rijden. Die passie zat er al van jongs af aan in. Toen ik mijn rijbewijs haalde, was het de bedoeling dat ik heel rustig zou beginnen. Maar na twee dagen zat ik al in Oost-Duitsland met de spelers van STVV. Dat was mijn allereerste rit.

Een mooi begin van een lange carrière bij Staf Cars. Wat houdt jou hier?

Patrick: De groei en de familiale banden. Ik heb het bedrijf zien groeien van 8 à 9 bussen tot een kleine vloot van bijna 100 bussen. En de verhuis van een heel oude garage naar hier. Daarnaast krijg je ook erg veel waardering als chauffeur of medewerker. Je werk wordt echt op prijs gesteld.

Hoe uit zich dat, die waardering?

Patrick: Vriendschap. We kunnen het onderling goed met elkaar vinden, maar ook bij de directie kan je altijd terecht. Een probleem of verlofaanvraag? Ook wanneer het moeilijk is, zoeken ze een middenweg. 

De klik met de directie is er dus, en met je collega’s? Zie je die vaak?

Patrick: Nu zie ik ze veel meer. Want naast mijn job als chauffeur verzorg ik ook nog de schade- en verzekeringsdossiers. En doe ik de opleiding en begeleiding van nieuwe chauffeurs. Binnenkort komt daar nog iets bij, maar dat is nog niet voor meteen. En tijdens teambuildings zien we elkaar ook natuurlijk. Da’s altijd wel plezant.

Je komt als chauffeur veel tegen, wat was het allerleukste moment?

Patrick: Voor mij persoonlijk zijn dat de ritten voor het sportgebeuren. Sinds 1999 rijd ik met Lommel SK. En sinds drie jaar rijd ik met de spelers van STVV. En dan zie je sommige vedetten doorgroeien. Ik kan dan trots zeggen dat ik die allemaal in mijn bus heb gehad. En ze blijven altijd even vriendelijk, als je die mannen eens tegenkomt tijdens een match, zeggen ze nog altijd ne goeiendag.  

Hoe ziet jouw ideale collega eruit?

Patrick: Als chauffeur moet je sowieso flexibel zijn. Je hebt geen 9-to-5 job. Als monteur heb je dat natuurlijk wel. Maar voor beide profielen zijn orde en netheid ontzettend belangrijk. En de regels naleven. Netjes parkeren, de wasstraat gebruiken zoals het hoort. Zo van die dingen. Vriendelijkheid naar klanten toe, is ook belangrijk. Maar dat zijn ze meestal wel. 

En tot slot, met welke drie woorden zou jij Staf Cars omschrijven?

Patrick: Groei, klantvriendelijkheid en passie. Dat spreekt voor zich, denk ik!