Geert en zijn team brengen elke bouw tot een goed einde bij Pluym - Van Loon

Geert Wouters begon 12 jaar geleden als ploegbaas bij bouwonderneming Pluym - Van Loon. Inmiddels werkte hij zich op tot werfleider en stuurt hij elke dag zijn 10-koppig team aan. “Als je iets met een team goed kan afleveren, dan ben ik daar fier op ja”, blinkt hij. 

We gaan ervan uit dat hier wel wat doorgroeimogelijkheden zijn dan?

“Absoluut, absoluut! Mijn zoon is hier ook begonnen vier jaar geleden. Ik hoop dat die mij een beetje volgt, want als je uw best doet en wat inzicht hebt, dan kan je jezelf hier zeker opwerken naar ploegbaas. En verder ook zelfs! Het is een firma waar je met de nodige inzet, ver kan geraken. Ik heb er hier heel weinig zien vertrekken, dus dat is toch het teken dat hier een heel goede tijd te beleven valt.”

Hoe zit het met de bedrijfscultuur, Geert?

“Het is niet zo stijf zoals in sommige andere bedrijven. De sfeer is hier heel vriendschappelijk. Natuurlijk moet je respect hebben voor elkaar, maar je moet er ook niet van profiteren. Je weet wat mag en wat niet mag, wat kan en wat niet kan. Persoonlijk ben ik echt heel tevreden en ik denk/hoop dat ze van mij ook tevreden zijn. Ik heb nu een ploeg van 10 man, wat ook niet niks is. Ze hebben iel veul vertrouwen in mij en dat doet mij veel plezier. De projectleiders staan nog boven mij, dus als ikzelf vragen heb kan ik ook altijd bij iemand terecht. Ik heb dus mensen boven en onder mij staan en beide samenwerkingen lopen heel goed. Het is hier in het algemeen gewoon een gezond bedrijf. De communicatie tussen de bazen zit ook goed. We hebben ooit eens gezegd: ‘Mijn bazen, dat zijn mijn vrienden’. Brett en Tom, die bezie ik niet als baas, maar meer als vriend. We hebben veel respect naar elkaar toe en het is duidelijk wat we van elkaar verwachten. Ik zet me in voor hun, maar als ik iets vraag dan staan ze er ook altijd. Ik zie geen reden waarom ik hier zou vut vertrekken, absoluut niet!”

Wordt er iets gedaan ter ontspanning?

“Op vrijdag wordt er af en toe eens onder de ploegbazen en projectleiders een pintje gedronken op het bureau. Vrijwillig natuurlijk. En als we op de gelijkvloers beton storten, dan wordt er getrakteerd door onze baas. Dan trek ik gewoon een foto met ‘de beton zit erop’. Dan mag ik voor de jongens friet gaan halen of pita of dit of dat. Als we de deadline behaald hebben, worden we altijd beloond. Da’s plezant hé! De deadlines worden hier ook goed besproken, die worden niet té krap gezet.”